|     Azzis a perdonare si in 
            custu contu b'hat calchi isbagliu de iscrittura, ma ancora non sò 
            sanadu bene dae sa paura chi appo leadu, eppuru c'hat passadu barant'annos 
            da 'e assora. Fuit s'annu milli e noighentosessantaduos e fui teraccu pastore in 
            sos montes de su motiferru.
 Semper isculzu, famidu e, maltrattadu dae su mere chi fuit dogni die 
            imbriagu.
 Drommia peri sas alas de sos muros e a de die pastorigai, mulghia 
            e segai linna, e po paga unu uccone 'e pane tostu unu ticcu 'e latte 
            e unu anzu d'ogni die. Tenia solu unu disizu, de crescher impresse, 
            e de diventare forte po iscuder su mere.
 E cun cussu disizzu una die mi so fuidu, cun s'isperanzia de li torrare 
            piattu cambiu. Sa idda fuid'attesu e fu faghindesi buggiu, assora 
            istraccu mi sezzo sutta un'albure e figu a pasare.
 E sognande de esser altu e forte m'es caladu su sonnu. Tottu in d'una, 
            intendo una oghe "hoi azzudu azzudu! abberzo sos oggioios, e 
            bio unu nanu cun s'alba bianca chi l'arrivait fin'a pese, altu cantu 
            unu banchittu 'e oltigu e feu che su depidu chi pranghiat a succuttu.
 Abbaidande bene appo cunpresu puite pranghiat, poltaid un'ispina de 
            pirastu cravada in su calcanzu. E deo prontu etto sa manu e nde la 
            tiro. Tottu in d'una cuminzat a ischeltiare, cantat faghet, s'albure 
            e sa pruna ch'iscudet su berretto a terra e riet a iscracagliu. Poi 
            mi nde saltiat a subra e coddos e in d'un'origa mi narat" grazie 
            de s'azzudu, nara ite disizzas ca deo tenzo facultade de avverare 
            tottu sos disizzos. E saltiande comente una molla da un albure a s'attera, 
            ripitiat "nara unu disizzu" e deo bil'appo nadu. "Cherzo 
            esser altu prus de duos metros, forte cantu a sansone e torrare a 
            sa cussorza e iscuder su mere".
 Mancu finidu e lu narrer fui torra in s'oru 'e sa pinnetta e bidindemi 
            finas su cane s'est fuidu a orulos malos.
 Sa pinnetta m'arrivaid a brenugos e sas albures parian mattas de aldu 
            reu.
 Arrivat su merigheddu, imbriagu e sena mi biere si sezzidi in subra 
            'e su poddighe mannu 'e su pè arrambat sa conca a su cambuzzu 
            e si ponet a sorroschiare. S'ora chi tantu hia sognadu fuit arrivada, 
            cun duos poddighes l'acciappo a un origa abellu abellu, sena prus 
            timer sas boghes che lu pigo in altu e abberzo sa ucca!
 Tottu in d'una torro piticheddu, lanzu timerosu istrighinde cun d'una 
            manu s'origa de su mere. Hai! sos colpos! cantu min'dat dadu! mi l'app'ammentare 
            totta vida, cussu nanittu feu cun s'arba bianca chi si troffizzait 
            in terra, ridinde comente unu maccu!!
 Secondo premio Teti 2002
 |