Zovanos noales
di Tonino Fancello

O zovanos noales chi fughides
in groppa custa terra ch’est presente
lassade sa discordia prus assente
chircade chin su grabu bon’istima
ponide s’amargura in cada chima
in mesu ‘e cada edade chi cherides.

Cale menzus sas novas de intende
in s’abrazzu ‘e sas oras d’impuddile
una mama disizat in giannile
sa fortuna a su fizu po sa paca
che anima de mundu ch’est teraca
disizat solu custu po prettende.

In sas prattas isterret sos amentos
de sa vida prus dura po l’ischire
cantas penas connottas po servire
si colat trambucande* in custa vida_______ * camminando e cadendo
e una cossorza ispoza estia ‘e sida
chi contat sos arestes pattimentos

Iscuridade sas campanas fiudas* _________* ronzando
chi tambana sos montes iscuriade
istronana che cantos di amistade
chillian in sas campuras tra sas predas
sos sinnos de amores paren sedas
sos cantos de nuraghes tra sas dudas.

de sa terra collide su lassadu
de s’antigu collide sos valores
son galu intro su pruere sos sapores
alluen bisos bellos in s’aera
feccundat de orgogliu cad’ispera
po apprende s’onestade e su creadu.

E un’innidu discursu tra sos sinnos
ch’intessat in sos zovanos cuffortu
lassadelas sas lunas d’acunnortu
c’han bistu troppu faidas disisperu
lassade su grongone* e craru abberu _________* amarezza - rabbia
bestide su ... perdonu ... in sos carinnos.