Vola prantaritedda
de Salvatore Ladu

Bae prantaritedda vola – vola
L’isco chi ses suffrinde e mi dat pena
A t’intender m’irfritat cada vena
De sambene, ite cheres? Pranghe sola.

Su banzigu caente preparadu
De fenu modde ch’as bene intritziu
E cun santa passenzia imbuttiu
Tottu de lana, ti l’han cattigadu.

Che cando esseret fattu balentia
Cun vile istintu e cruda intenzione
Unu cainu a posta s’iscarpone
B’at postu supra e t’at mortu sa cria

Bolas in artu ma lestra t’abbassas
Che cando jutas sas alas ispuntas
Paret da’ ojos ti valene a giuntas
Sas lacrimas de dolu chi nde lassas
.
In sas pettorras mias e m’apperis
De nou a lacrimare sas feridas,
Bidende a tie betzas las ischidas
Piagas chi m’ammentana su eris.

Guida ‘e sa perdosa caminera
Ispera ‘e babbu, de mama cossolu
Narami tue si l’as bidu in bolu
Lughe ch’in coro intenniat s’ispera.

Cumprendo su dolore e su chi proas
Puzoneddu innossente e delicadu
Bae chi dae s’Altu ses miradu
Cras t’ada crescher aligheddas noas.

S’ada aberrer bentanas de lugore
Superande difitzile sa proa
Pro banzigare dae nou in coa
Su fruttu chi disizas de s’amore.

Ses istracca, finila s’anda e torra
Tocheddos a su coro nò azungas
Lassalu chi s’ispargat, nò mi pungas
Su frore abuttonadu in sa pettorra.