Vida pasa
de Ettore Costaggiu

 

Sas tratas de sos passos impressidos
ch'apo istampadu in su cursu ‘e sa vida...
m’assinzan...de s'edade già drimpida,
sos logos ch'apo totu travigadu,
incunzende su ch'apo semenadu
in sas tulas...chi tenzo in sos sentidos.

E donzi ormina fatta ponzo a pala
proghi m’arrumbet istrinta e serente
fidele ghìa ‘e su viver benente
pro non la dare ‘int’a cuddu errore
chi s’ànimu m’at postu in malumore
induinde s’idea a muta mala.

Bideas graes…ch'intro meu inserro...
in s’intimu fungudu las agorro,
da-e su feu andare che las torro
irdisinde sos belos de s'apannu,
e seghende sas alas de s'afannu
donz’ingùlimu ‘e gherra, che suterro.

Duncas, m'innudo ‘e sa reberde ‘este
pro non trampare s'ìndule chi tenzo,
e sa bona dutrina mi mantenzo…
ch'est cudd’impàru àpidu ‘e mama mea,
fèmina de famìlia 'e sana chea
pesada manna fora ‘e “punna areste”.

E serenende donz’intentu ‘e crasa
carigno sos mermeddos ch'apo in pessu
pro non ghirare a caminu revessu
chi m’at postu in pilisu animu e coro.
Fertas ch’apo cuadas...che tesoro,
pro urdire filadu ...e vida pasa.

 

Secondo premio “Poesia S’Isciareu – Ateras poesias in rima – Flussio 2025