|  
           Unu 
            tempus credìo...  
            di Rosalba Satta Ceriale 
          Unu tempus credìo 
            chi fin fundos raros 
            sa malissia 
            e tutto sos irbirgos 
            pro cuffunder s’onestu. 
            Unu tempus credìo 
            chi a tessere  
            sas tramas de s’ingannu 
            fit un’aranzoleddu 
            maladiosu e solu. 
            Oje bio 
            fundos de cada casta 
            chi si nutrin de petta 
            e aranzolos a isumbru 
            in tottube 
            maladios… de gana ’e cumandare! 
            Ma sa chichera cantat. 
            E-i sa tirìa 
            a laddara ’e luche 
            tinghet sa die de grogo… 
             
           Questa 
            poesia in lingua sarda (è 
            una traduzione da una scritta e pensata 
            in italiano), ha vinto il secondo 
            premio a Esterzili. Il primo classificato con l'opera "A Paulu" 
            è stato Franceschino Satta genitore della stessa Satta-Ceriale.  |