Una ‘oghe de mandigare
de Salvatore Pintore

Pro pagu
comente in sos arvures sas fozas
istamus in sa domos de sa carena
arraighinados a sa terra de sas bozas
e sas manos e sos punzos a chelu
chirchende chena pasu sa prima ena...

In depidu dae cando semus naschidos
chircamus unu tribagliu chi duret
biandantes in camineras de piuere
cun d’unu destinu d’ emigrantes
intro sa bertula de su coro.

Pro sempere
in cumpanzia de una ‘oghe
chi connoschet sa ‘ia de sa torrada
faeddat cun sa’ammentu de s’ojada
e ascurtende giogat a si cuare cun sas caras
in sas oras de sa ‘inza e de s’ortu
comente pane e binu risortu
a tottus in donu.