Una bara bianca
de
Pietro Delogu

(per una bambina uccisa dal padre)


Unu gròmer’abilidu
d’affelàdas colobras
t’an lubadu su samben’
babbu meu.
E in su sonnu
m’as mortu,
babbu meu,
in su matessi lettu
ube m’as
tue matessi dadu bida.
Cànnida
da intro custa bara,
coronada
de lizos e de rosas,
ti do s’urtimu basu,
babbu meu,
prim’ ‘e sa dispidida.
Ma
no’ ‘in custos sos frores
chi jeo sonniabo,
babbu meu,
tue a m’incoronare
in sar dies dizzosas
de s’allegria mea.
E como
lasso sola
in corrùtt’a mi prangher
mama mea
in s’isciallu ispinosu
‘e su dolore.


Gròmer’abilidu= Avido gomitolo
Affelàdas =Da fiele ,amaro(irato ,iroso)
Lubadu = Avvelenato ( Da luba veleno dell’euforbia)
Cannida;Cannidu=pura, immacolata

3° Premio Ex Aequo concorso di poesia “Rosilde Bertolotti” XIII Edizione 2019 -Sassari.