Trigu 'e oro
de Antonio Rossi

 

Trigu ‘e oro pijadu da-e su ‘entu,
ninnadu cun s’alenu de su mare,
nutri’ s’omine, Deus faghes cuntentu,
sa tempesta non ti podet truncare.

Incheras, cando ‘enit su mamentu
sa messadorza ti devet muzzare,
non timas de torrare raighina,
s’aurora si repitit purpurina.

Trigu ‘e oro nasches silenziosu,
pibiadu che fizu appena nadu,
in su campu ti mustras maestosu,
ses ‘antu de chie t’at semenadu.

Lentu maduras, in tempus gioiosu
diventas pane biancu prelibadu,
non timas de sa vida s’isfortuna,
su ‘onu si repitit che-i sa luna.