Ti torru gratzias

Frima poeta... si cun mei stentas
m'as a fai donu e po s'onori
t'ap a cantai rimas de amori
si sceti de amori t'acuntentas

ddu sciu ca ti pesat su dolori
chi ti tragas nòbili e fieru
candu stegas in rima su misteru
chi mudat a sa vida su sabori

ma tui tèssis, tèssis poesias
i a puntus de steddus in is tramas
su prantu de arrisu mi ricamas
e mi zùccuras làmbrigas salias

t'apu biu consolu de i' mamas
candu prangint sànguni po is fillus
ses làmbriga siddad'aintr'e lillus
chi nemus at a sciri cantu amas

t'apu 'ntèndiu prantu in sa gruta
beridadi 'ndolada de dolori
ses pipiu chi torrat su colori
a froris chi sa vida nos imbrùta(t)

t'apu ligiu 'n paginas de gherra
sparrancàdas aboxinèndi paxi
e cun lèbias alas de araxi
intrai in sa peddi de sa terra

t'apu biu a prenas farrancadas
donai generos'a su beranu
prellas fatas cun fini filigranu
sudadas in baratàs gerronadas

t'apu 'ntendiu candu fia morta
i a sa vida chi m'asi torrau
amori po tui apu cantau
òi ti ddu cantu un'antra 'orta

po chi de prus t'allebit su dolori
su chi tui nòbili e fieru
ndi sçuscias cun rimas de misteru
chi torrant a sa vida su sabori.

Si ti càpitat poeta de passai
ancora ananti 'e custa porta
arregoda ca... si no seu morta
a tui tepu gratzias torrai.

Teresa Piredda Paolini (Perugia)