Tempos de Libertade
de Nigola Osu
 

Inutile est, poeta, chi t'apelles
a s'unione umana e dignidade:
pagos gherran in sana libertade,
pro tirannos manc'oe che at ribelles!

Si 'e sos nostros pro miserigordia
nde trubamus a Roma tra sos mannos,
nos torran onzi bator o chimb'annos
e non pro semenare sa cuncordia:

pro certos, dutoredos chen'afannu,
chi a malapena lezen su giornale,
forsis, sa die 'e Pasca e a Nadale
(finas tropu duas bias a s'annu),

isterren duos soddos de istentu
che titoladas personas in vista
chi azuan a cunfunder zente trista
chi si bicat sos ojos cun apentu.

Cando torran sos res, bi nd'at inchinos!
Ma chie sognat de lis fagher gherra?
Mancari issos no amen custa terra,
li preparan rebotas ispuntinos,

pro crebu 'e sos ch'an sidi 'e libertade
e de suore onestu in custu chelu,
de amore e zustissia in anelu,
de paghe e bene e de prosperidade...

S'est zustu su chi naran a su poveru
ch' “Onzunu at su governu meritadu!”:
nos deghet carchi lebiu rimproveru,
ma non s'Imberta chi amus incapadu.