S’urtimu cantu
de Vincenzo Pira

E nos pediat a cantare
sas grobes de Sardigna
in d’una terra indigna
locu ‘e ifferru de brusare.

Chene gana de precare
cuss’ anima maligna
non baiat sorre benigna
po nos poder attittare.

Imbolaos in sa serra
respirande malasorte
e entos pudidos de gherra.

Tocà nos est sa morte
urtimu cantu ‘e sa terra
de chie pranghet prus forte.