| Su Siddadudi Vittorio Falchi
  Cando fit tempus de famine e frittue tiraiat bentu e ranzoladas
 de abba mazaian su cannittu
  mama cun sas massiddas ingrujadasarrustiat basolu a conca a fogu
 e nois mastulende a ispanzadas
  e contaiat ch'in ateru logub'haiat riccos donnos e daminas
 e zente chi viviat sempre in giogu.
  Sas domos fattas fin de casadinas,chei s'erva creschian maccarrones
 fin pienas de casu sas chintinas.
  E naraiat chi zertos ricconeshaian agattadu unu siddadu
 boltulende in s'isostre in sos cuzones.
  Tando s'haian tancas comporadue baccas cantu bellas bi nd'haiat
 pasculende in sas tancas de Cunzadu.
  Mama cun custos contos prosighiate nois dae su sonnu inghiriados
 fattu fattu a su lettu nos giughiat.
  E nos sonniaimis sos siddadostancas e buscos, cursas e pariglias
 peri sos montes cun caddos alados.
  Poi sos bisos isolvian brigliassighinde de sa vida sas isperas,
 sas marranias, sas aspras puntiglias.
  Nd'hamos chircadu sutta chentu aerassiddados e siendas, in balanzu
 nd'hamos tentu iscunfortu e violeras.
  Pro trampare su tempus tristu e lanzutorraimis in sonnu a su cuile
 chi fit d'alenos caldos affianzu.
  Haimis su siddadu in su foghilee mama fit tesoro e fit amparu
 e reina de paghe in su giannile.
  S'insinzu sou sanu, onestu e rarufit bacchiddu de arrumbu e seguresa
 in sas traschias luminosu faru.
 fiama de amore sempre azzesa.
  3 de nadale de su 1999 |