Sos Poetes
de Francesco Masia

Narana chi sos poetes, cussos pius attentos
gittana duas concas, duos coros e duas animas
e cando sunu ispirados, commossos e cuntentos
pius densas e copiosas lis falana sas lagrimas
cà sunu sinzeros e nobiles pro issos sos intentos
e s’affettu ponzana in iscrittos a istrumadas
e d’este pro cussu chi umilmente tento de faghere mezzus rima
ca su ligamentu chi, bos’appo, este oe duas bias pius forte de prima!!!!!


Cando falada lentore e brina
in manzanadas de jerros frittos
tra concas, coros e animas partini conflittos
chi attraessana sas membras e s’ischina
e tando musa, sa pius diamantina
tramutana pessamentos in iscrittos
e cando mancu L'imbaras e ti l’isettas
ti abbizzas chi faghes parte tue puru de su mundu de “sos poetas”