Si colas in s'arzola...........
de Antonio Sannia

Da' mesu 'e su brassolu,
in ube ses dromidu,
sas brasias in chelu andan in bolu;
d'ischindittas froridu,
galanu in sas aeras,
a s'impuddile ses ancora ischidu.
Atzendes sas isperas,
e chircas de mudare,
tottus sas camineras
ue b'at de gherrare.
Iscaldis donzi domo cun decoro,
e torras a calare,
po poder derramare
sos nuscos de su coro.
Sun de chisina cun sentidos d'oro.-

E ses anelu 'e paghe,
innoghe in custa terra,
e compares in su matessi umbraghe;
non peses tando gherra
si colas in s'arzola,
sos àidos in su cuile serra.
E lassa donzi fola,
istas pagu a t'atzender;
ma camina a sa sola,
po chi potas intender,
si ses amigu o faghes su balente;
e si potat cumprender
si resultas a prender,
su ch'as in coro e mente:
sintzeru affettu a tottu custa zente.

Attraessa su monte,
in su caminu 'erettu,
non ti frimes e fetas che Caronte;
e non ponzas apprettu,
ma semena s'amore,
che su riu ch'aundat da' su lettu
e abbat su laore.
Ses de natura frore,
chi curret cun sa rosa,
a sa làmpana che sa mariposa.

Premio speciale della giuria - XXX Concorso di poesia San Giovanni Battista - Nuoro 2014