|
Si calchiunu aiat
potidu
de Antonio Rossi
Pedinante fizu ‘e dulche luna at segadu su ‘olu
de sa gioga luzana in sa carrera de su chelu;
carrasegaradas pallidas de sorde rosantigu
contribulan Semene de zocca su cantore giaru.
Unu raru cincirrì calzendesi de oro
at percursu totu su mare do sos isteddos,
at sighidu s’anzilla Pudda crocchinde
e pro isposu at seberadu su re de sos fogos.
Si calchiunu aiat potidu buffare abba de bisu
o si no aer sidis de mariposas allorigadas;
‘asi un’omine fit istadu un’allegru cignu ‘e
linna
cun tantos festulanos, colores e ciocculatte.
Si calchiunu aiat potidu ‘asare su fiore meu allizadu
o si no incalchinare s’allagazu Ispiju ‘e luna;
asi unu carru biaittu aiat garrigadu mele
cun tantas cantones, paristorias e rosas rujas pariginas.
Pedinante cometa de pabirupistu at attittadu
pro su poveru cantore Murru ‘e oro;
cantas chiterras insabonadas s’intenden sonare
igue, inue sa morte riet e ballat.
Un’arcone minore at assucconadu unu modde
chi si fit ingalenadu in unu nidu ‘e bellos;
fit istadu fazzile fuire, currer comente una bitta,
disaffiare sa lacana, s’affettu e su pabiru ‘idrinu.
Si calchiunu aiat potidu faeddare a su fiore meu allizadu
o si no limusinare su fundu de sos labiolos nieddos;
‘asi unu trazacanes aiat cursu che unu maccu
e subra su nie calcu aiat boladu lezeri.
Eh… si calchiunu aiat potidu incatenare su ‘entu
o si no abbaunzare tintula tacconada;
asi un’omine aiat postu pumas de rusignolu
e aiat drommidu in su columbu de una pibera pisedda.
Eh… si calchiunu aiat potidu.
|