Sa vida e’ bella
di Vincenzo Quartu

« Sa vida » mi naràsta « e’ preziosa,
est unu beni ’e bivi’ e de gustai
istanti po istanti, interamenti,
ca passat luegu.
De sempri deu » sighìasta « dormu pagu
poita ’ogna momentu in prus a lettu
est tempu’ pèrdiu, tempus fuliau
chi prus non torrat. »
Fia piccioccheddu, zia, e t’ascurtau
senza ’e cumprendi’ cussu chi naràsta
e, si podìa, a lettu mi stentàu
finas a tardu.
Funt ’e tandu passaus annus i annus
e tui sa vida has biviu intensamenti,
pighendi totu su chi t’hat donau,
nudda lassendi.
Hoi ses a lettu prena de doloris
e non podis nimancu fueddai.
Ma is ogus tuus mi nanta: « Teni a menti:
sa vida e’ bella! »