Sa Tradizione
di Giovanni Loddo

In giovania in d’ogni buttighinu
Fia sighida sa tradizione
Nois non fimis de professione
Ca fimis solu poetas de binu
Però essiada bellu ogni festinu
Improvvisende in sa sarda cantone
E so seguru dilettantes gai
No nde naschen piusu in Ulassai.

In d’ogni via in d’ogni contrada
Impare a sa diletta compagnia
Ma oe custa sarda poesia
Ido chi s’este in tottu abbandonada
Ca pius de cultura non bi ndada
In custa noa e bella giovania
Paren naschidos in terra lombarda
Ca non faeddan mancu in limba sarda.

De veru sardu mancu unu faeddu
Naran ch’est limba bezza e arretrada
Sa limba de sa terra tantu amada
Ogniunu deve tennere in chelveddu
Pro chi l’apprendad’ogni giovaneddu
In s’iscola cheriad insegnada
Ch’est sa limba sa nostra testimonza
Nisciunu ‘e faeddare apped’irgonza.

Tradizione, valore e cultura
Tramandada de s’antighidade
Ed est custa sa nostra realtade
Chi nos at dadu sa madre natura
E ogniunu deviat tenner cura
Ca l’emus tenta in eredidade
E devimus cumprender su valore
Pro difendere su nostru folklore.

In s’isperanza de la tenner in vida
Naro a sa moderna gioventude
Issos ca sun pienos de salude
Calchid’unu chi fettada s’atrivida
E chie tene donu ch’in virtude
De non lassare sa vena drommida
E de cantare irgonza non tenzada
Chi limba e tradizione si mantenzada.

(1993)