| «Ahi, 
            anime ingannate, e fatte empie,che da sí fatto ben torcete i cori,
 drizzando in vanitá le vostre tempie!»
 (Par. IX, 10-12)
 Summissione In su nomen de Deus s'Onnipotentechi dominat sos mundos Maestosu;
 sa Gloria a su Clemente a su Grassiosu
 Soberanu 'e Zudissiu universale.
 Adoramos a Tie unicamentesiat grassia po Ti render in su gosu
 siat cando in sa traschia Generosu
 cunfortu mos aporris a ogni male.
 Ghiamos in sa ficada zenitalesa chi as mustradu a cuddos bene itos
 no a cussos miscredentes derelittos
 castigados da Furias infernales;
 ne a cussos baddinosos ignorantesch'in fattu a dogni entu sun errantes.
 Sos astros faghen tottu ballu tundue in chelu a su Criadore cantan gloria,
 ma s'omine modernu prenu 'e boria
 frantu si ch'est da s'amorosa dansa.
 O Mere chi gruvenas custu mundutorramos de Babele sa memoria
 ca galu ripitinde s'est s'istoria
 de s'umana superbia e i s'arrogansa.
 Mandamos o Amorosu cudda Fiansach'aiat prommissu chi deviat torrare
 po che finire su Carrasegare
 e mos chirrare da sa mala criansa;
 da cussos chi asservidos a passionessi glorian d'esser liberas pessones.
 Dae ora amos lassadu sa carrelachi a faltzas libertades est chimera,
 e in betza abbandonada caminera
 sas arrastas antigas pressighimos.
 Cumpresu amos s'errore de sa mela,e po torrare a libertade vera
 mos semus suttumissos de manera
 chi volontade 'e Deus ebia faghimos.
 Ca giai da su momentu chi naschimossemus che semenadu unu giardinu
 e custu - chi giamamos su destinu -
 prantare torra a nou no lu podimos,
 ca pertenet a Deus cussu podere:nois semus solu giualzos, Issu est Mere.
 Su puite poi divressa est sa semenzalu cumandat sa terra e s' istasione,
 no sas maccas teorias de evolutzione
 a Natura contrarias e a dottrinas.
 Su chi mos at prantau sa Provvidenzacultivare podimos cun resone,
 ma it'ada a mezorare s'istruzione
 ue semene non b'ada, ne raighinas?
 Za est beru chi evolvidu s'est finaschie innanti no cherian manc'a teraccu
 ca oe, pius disonestu chi no maccu,
 mos bendet primmu males poi meighinas.
 E no est sa zente ebbia...finzas sas baccasevolvinde si sun chi paren maccas!
 Laudau siat Deus a ogni torrada 'e alientugloriadu a dogni battidu de core,
 de ogni cosa est s'immobile Motore
 su printzipiu e su fine de ogni motu.
 Po Issu calat aba e pesat bentu,da Issu amos sa lughe e i su calore,
 cun Issu est comintzau su primmu Amore,
 e a Issu calchi die torramos tottu.
 Ma sos chi a sa materia an fattu votue a Deus no l'ana crefidu adorare
 sa die, a cale chirriu ana a furriare..?
 Ogni chirriu ada a esser chirriu drotu.
 Sos Chelos e sa Terra tottu umparesun solu isprumma in su divinu Mare.
 Tres Meazas |