Sa maladia chi l'at giutu a sa morte
de Bernardino Deroma (
Bennardu) 

1
O inclita Regina 'e su rimediu
A sentinella s'est posta in istrada
Si Deus t'at sa gratzia concèdiu
Assisti tottu sa zente affannada
Chi inserrada est tottu in assediu
Iscoraggida e disisperada
Zente vicina e zente de tottue
A tottugantas assistilas tue.

2
Tue Maria ses a sentinella
Po biet afriggidos chi passana
Tue de Paradisu Ses istella
Tottu cantos sa conc'abbassana
Sese sa prus potente sa prus bella
Su coro ti affidana e ti lassana
Cun s’isperanza de los assistire
In s’ora prus terribile sunfrire.

3
In s’istanza de s’operatzione
Deo soe intradu corazzosu
Poite l’aiat in devotzione
Su nomen de Maria pretziosu
De mi dare costante attenzione
In su momentu prus perigulosu
E istada est sempre a sa presentzia
Po mi dare cunfortu e resistentzia.

4
Su professore bestidu e biancu
In forma de un’anghelu celeste
Maria fidi sempre a su fiancu
Faghinde su miraculu terreste
Mancu minutu a fat'a mancu
Finas chi s’interventu fatu s’este
Beru chi nd'apo sa camba perdida
Però issa sarvadu m’at sa vida.

5
Apena duos meses fit passadu
A s’atera m’intendo su dolore
Su pè fidi inchietu e arteradu
De unu bruttu pessimu colore
Cando l’at bidu impressionadu
S'est Testa su mannu Professore
Senza b’aer manera 'e la curare
Cussa puru ca depidu segare.

6
Pois in lettu mi c’ant corcadu
Dormidu dae s’operatzione
A guardianu unu m'ant lassadu
In modu de mi dare attenzione
M’ischido tottu cantu variadu
Non connoschia peruna pessone
Corcadu tra sos ferros de su lettu
Teninde de campare pagu isettu.

7
A da chi senza cambas mi so idu
A Deus cun dolore ap’iscramadu
E poite a su mundu m’as batidu
pro esser a custu puntu torradu
Prima de aer tantu sunfridu
Menzus m’esses sa morte mandadu
Postu a fiancu de sa muzere mia
Chi est doighi annos sepellia.

8
S’ispidale est su logu de torturas
Tristu est chie bi ada a b’intrare
Die e notte faghindemi punturas
Po podere unu pagu riposare
Bi nd’aiat fortissimas e duras
Chi mancu las podia suportare
Abrazad'appo tottu cun passentzia
A sos duttores dande ubbidientzia.

9
Tres meses interos so istadu
Ricoveradu in sa crinica Serra
Cando m’amento su ch'appo passadu
Mi aperit su coro perra perra
E poite a su mundu m'as mandadu
Po essere unu martir'e sa terra
Pro esser a tale puntu benidu
Fit menzus non essere naschidu.

10
Su milenoighentos’ottantunu
In sa mente lu tenzo registradu
Mai nde capitede a nessunu
Su dannu ch’est a mie capitadu
Sena b'aed rimediu perunu
A domo senza cambas so torradu
Brivu dae sa bella libertade
Senza tenner de biver voluntade.

11

Maria de sa tumba pesadinde
E de mi visitare faghet mediu
De zente segura informadinde
De tottu su chi mi est succediu
C’ancora b'at zente pianghinde
in sa Crinica de su Rimediu
Ma ti avverto non piangas tantu
Chi t'assutet su coro su piantu.

12
Maria non mi paret mancu beru
De su tempus chia fia in manos tuas
Si mi bies como non pius interu
Ca sas cambas mi mancan'ambas duas
So sempre pianghinde a disisperu
E poite non benis e m’azuas
Deo non poto andare ai cue
Ne a innoghe podes benner tue
De ti saludare apo decisu
A nos biere in su Paradisu

13
Maria ses vicina e ses lontana
Amparu de sos esseres mortales
Tue chi de salude ses funtana
Aperi de sanesa sos canales
Torrande zente malaida sana
Miraculos faghinde in sos viales
Tottu cuddos chi a tie s’invocana
A tales chi ogni unu istet cuntentu
De non s’intende prusu unu lamentu.

Fine

Non mi naro chi sia un’autore
Ca seo finzas pagu istudiadu
Si capitada de baer carchi errore
Bos prego chi nde sia perdonadu
Salamone cun tantu sabiore
E puru finas issu ada mancadu
Su giustu in sa terra a paschere
Non est naschidu e ne ada a naschere.