|  
           Sa 
            die ‘e sa Befana 
            di Peppe Concas 
          A su Volontariadu 
          Su valore de su volontariadu 
            es mannu, mannu a parrer meu, 
            e si prestan pro’ s’amore Deu 
            in modu dinnitosu e acuradu. 
          In s’ora chi cherede azzuadu 
            tristu passande unu momentu feu 
            faghes che a Simone Cireneu 
            cad’ un’istante a Cristos sullevadu. 
          An sos evangelistas sueradu 
            iscrinde su vangelu tottu intreu 
            Marcu, Luca, Zuanne e Mateu 
            àna in sa terra intrea preigadu. 
          S’istoria Sacra chi tottu lezimos 
            ue s’iede s’umana frattellanzia 
            s’arbure chi da su fruttu e s’isperanzia 
            faghinde bene in s’eternu godimos. 
          Si sa pannotta nolla dividimos 
            no’ manca pro nessunu s’abbundanzia 
            e de artu morale sa sustanzia 
            su corpus e-i s’anima nutrimos. 
          S’in su misteru cun fide creimos 
            menzus nos tratamos in sa vida 
            ca inoghe es de passazzu s’aparida 
            cuddae est ‘un’eternu chi vivimos. 
          Chie nd’à prusu bi pensende 
            azzigu 
            pro’ allatare sa zente sidida 
            e gai sa cussenzia es pulida, 
            e attesu c’addurada s’innimigu. 
          Bi sun sos malos, e tristu los fontomo 
            chi sun’infettos de impuridade 
            lassan morres de famine su frade, 
            deo ispero chi cambien como. 
          O Mama Santa de s’Epifania 
            ca ses meraculosa faghend’oe 
            e tottugantu su duamizz’e noe, 
            curalos, tantu custa es maladia. 
          Sas concas malas de torrare in bonu 
            sanas e de bonos sentimentos 
            e de Mosè sos cumandamentos 
            usene, e lis concedit su perdonu. 
          Saludo su Volontariadu 
            e-i sa zente chi àna invitadu.  
          Bolotana, 18-12-2008  |