Sa cresia de Santu Franziscu
di Maria Luisa Pisanu

Traidos dae alidos de ‘entu,
sonan sos rampos, paren violinos,
prantados in sa corte de cumbentu,
de sentinella faghen sos opinos

a sa cresiedda ‘e Santu Franziscu,
fatta dae padres, in tempus lontanu,
chi chirradu s'aian logu friscu
e posta in artu dominai su pranu.

Sa cresia at isterrida minore,
duas capellas e bellu s'altare
cun sa tela pintada dae pittore,
tebernaculu ‘e linna, de mirare.

Cando pregas devota a su santu
e pedis chi de tottu tenzat dolu,
a chelu pesas ogros de piantu:
in sa boveda che ies, in bolu,

ateros santos e anghelos mannos
chi dae artu ascurtan s'orassione,
t'illebian dae pena e dae affannos,
si suffris, ma tenes devossione.

Non mancana coru e sagrestia
ue custoida ‘ene es donzi cosa,
b'at paramentos de cada zenia,
c'apprezziadu in s'altare at s'isposa

sa die chi, cun parente e compare,
cumpridu at cun s'isposu su disizu,
pro annos medas pedit de campare,
in bona salude e cun carchi fizu.