Sa lughe soliana ‘e
sos manzanos
m’istampat sas ferradas in su letu
caentende-mi chin dechìdu ghetu
sa tramata, umbe amparo donz’ispera,
fintzas a s’ora mùrina ‘e su sera
daghi fuit a sitos prus lontanos.
Cumparit tando nìdida
sa luna
lampa ’e su notte iscurigosu e chetu,
milli isteddos l’achìntant in su netu
chelu, umbe tramas de futuru intesso,
e umb’imbasto ordidos, si resesso...
chin filaduras bràinas de fortuna.
E da-e sa cabita ‘e
custu letu
atato de penseris, cudda nue
ch’in libbertade e a su beni e fue
m’est irrobende iscutas de turmentu,
in muda 'e riccas miras d’ausentu
chi mi carignan su palpitu in petu’.
Bàtidos... chi si
perdent donz’intantu
in sos cuadros de su chelu asulu,
suspìnde-ch’‘e sos bentos brìu e sulu
pro chi mi sanent pessu, ànimu e purpa,
lizerende su pesu ‘e cudda “gurpa”
chi de su mundu… m’at brivu s’ispantu!
2°
premio al concorso poesia in lingua sarda – Santu Antinu Sedilo
2024 |