S’ascusorju ‘e s’anima
de Salvatore Ladu

In s’arcusorju ‘e s’anima vuddinde
Che granos de oro madurande ispiga
Pedin d’ischire ‘e sa curtura antiga
De custa terra sarda e cale istoria
Dareli vida tennere a memoria
cantu l’istimana, d’ischire pedinde.

Da chi non bastat sas chi sunu iscritas
E nos tramandant cun contos contaos
Da ue ennidos, cantu sunu istaos
In donzi situ ch’impronta ant lassau
Cal’it su Deus chi ana adorau
Prite sos Dolmen e sas Predas Fitas.

Cando chirco risposta, cando arrisco
De fagher lughe inue agato iscuru
M’est un’azardu narrer a siguru
Ch’in seporturas sas Domos de Jana,
S’in Othieri sas proas nos dana
De su vivere issoro a cantu nd’isco.

E in sos ascusorjos de Abini
Cantu su sardu antigu at fatu abitu
Pais e Taramelli l’ana iscritu
Pustis ch’iscavos ana apidu groria
Pazinas riccas de s’issoro istoria
Mustrande su ch’ant fatu e chie v’ini.

Paret de l’ider su mastru intertesu
Cando modellat sa rocca ‘e granitu
Operas sacras, unu vozu iscritu
De legher nois e sos ch’ana a benner
E cun s’ispera las potan mantenner
Cun su chi narant, cant’amus cumpresu.

Artares Sacros cun sinnos de paghe
E sordadeddos, printzipes de gherra
De brunzu e ferru da fundu ‘e sa terra
Torrana a lughe che frores naschinde
E paren narrer bos semus vatinde
De s’arte nostra fizu ‘e su nuraghe,

forte che rocca che cussu palatu
Sa tumba e su zigante unu misteru,
E si puru non fit zigante aberu
Operas zigantescas sunt ch’at fatu.

Primo Premio Poesia in rima - XIII edizione del concorso di poesia “Sa Madonna ‘e su nibe” Teti