|  
           S'istraniera 
            di Vittoria Calzaghe 
          So pro vint'annos istada emigrada, 
            Patria cara, senza idere a tie, 
            Ma su tempus chi so restada inie 
            Sempre comente primu t'happo amada. 
            Non t'happo unu momentu ismentigada 
            In sas oras notturnas e su die 
            Ca tue notte e die sempre arreu 
            Fist continu serrada in coro meu. 
          So partida sonniende cun s'ispera 
            Una die de poder rientrare 
            De torrare unu die a t'abbrazzare 
            Ca de te terra mia ando fiera 
            Sas linnas, sas montagnas, sas costeras 
            Sas baddes, sos nuraghes e su mare 
            Custos pro me fin sos caros ammentos 
            Chi in coro haia tottu sos momentos. 
          Cara Sardigna sas sacras alturas 
            Chi tenias, chi tenes e in futuru 
            Ispero torre ammirare siguru 
            Basta che fiza tua a mie imbares 
            Ispero un’acoglienzia mi prepares 
            Goi eo happa fagher pro te puru. 
            In custos annos Sardigna istimada 
            No ischis canto a mie ses mancada. 
          Cant'est trista sa vida ‘e s'emigrante 
            Nostalgica, malinconica continu 
            E i sa zente chi t'istat vicinu 
            Sa mantesi ti rended pius pesante 
            E cando dae te fia distante 
            De torrare haia su pedinu 
            E como invece chi so rientrada 
            M'agato peus d'essere emigrada. 
          Mi sun mancadas certas amicizias 
            Chi a sas cales aberu tenia, 
            Mi sun mancadas, o patria mia, 
            Cun issas sos effetos e delizias 
            Custu suzzedidi pro sas ingiustizias 
            Chi a meda non donan garanzias 
            E los custringhene a girovagare 
            Chirchende su tribagliu a si campare. 
          Fizos fieros de sa nostra Italia 
            Devimus essere tottugantu unidos 
            Sos chi emigrantes sun partidos 
            In Belgiu, in Germania e Australia 
            Abbandonende sa terra natalia 
            Ca fin dai bisonzu pissighidos 
            E fin custrintos comente a mie 
            Pro custu fattu abbandonare a tie. 
          Italia mia, sos antigos murus 
            In vint'annos no happo ismentigados 
            Dai comente los happo lassados 
            Sun malandados e pagu siguros 
            Issos puru han connottu tempos duros 
            Che nois poveritos emigrados 
            E nos signalan cun s'issoro presenzia 
            Sa parte de sa nostra decadenzia. 
          Finas in mesu a sa difficultade 
            Ammentàda mi so sempre de te 
            Happ'operadu comente Mosè 
            Fuende pro sa vera povertade 
            Tue senza peruna dignidade 
            Non ti ses ammentada pius de me 
            E m’has trattadu cun d'una manera 
            Chi ancora mi parzo istraniera. 
           |