S'arrundili
di Maria Massa

Cun d’una baligia ‘e cartoni
accappiada cun bisus e sperus
si pesat a bolai.
Castiat cun amargura
su mari spumosu
is montis ammanciaus de soli
is biddas incispiadas de poberesa.
Penzat:
cand’ap’a torrai
ap’a teni cuaddu e carrossa
bistiris de seda
pisci e pezza
a prandi e a cenai!
Lompia a terras istrangias
circat caras amigas
risus sincerus
ciacciarras asuba de unu filu
spratu in d’unu celu de latti.
Ma is caras de gelu
ant perdiu su risu
e is larvas si funt serradas.
E s’arrundili
bolat e bolat
in circa de palla e de fangu
po fai unu niu seguru
aundi inserrai su bisu
de podi torrai
a sa pimpiralla de celu
fragosa de bentu
imprassada de is clamus
de is campus sidius
de is angionis famius
de is minadoris stasius
chi pedint
unu raiu de luxi
una fitta de vida.

Prima Classificata al 12° Premio di Poesia “Città di Iglesias” anno 2010