S'ABE

 Cantende in sa furrayza m'istaia
unu sero chi andaiat aerasitta;
falada a terra nde fit' sa labia,
sa saba tebiedda, e quasi fritta:
benit un'abe a sa dulcura, o sia'
sa mala sorte sua chi l'at gitta.
Abe, -li nesi-, dae saba attesu.

Issa,lende su 'olu bolesit alta,
e cando pensaia chi fit ritirada
accolla a bentu in puppa, e ala ispalta,
a murmuttu a murmutu chi fi' torrada
Bolat et torrat,perņ no s'appalta'
dae sa labia,ch'anzis s'accostada:
tantu e tantu s'accostat, chi basat
s'oru de sa labia,inue si pasat.

Sende pasada, lestra si nde pesa'
mustrende chi teniat grande paura;
bolat e torrat cun pius lestresa,
appende infustu dente in sa dulcura:
confidada in sa sua lezeresa,
intrat a intro pastura pastura
e si ponet a paschere a dispettu.

 "troppu-li nesi-ses, abe, attrivida,
attenzione no che dias borta;
s'intras a intro (a comente est lenida)
lascinas e che rues,eadi morta!
Attenzione cant'as cara sa vida:
mancari gitas alas pagu importa'
pro chi sas alas, chi ti dan sa fua,
si las infundes sun sa morte tua.

" in sos fiores, o abe, su paschinzu
ti chirca, e no in una costa ratta
de una labia ch'est totta lascinzu.
Pro pagu chi ti fides. ealla fatta!
Ammentadi - li nesi-s'istivinzu
chi est antigu, e ancora si tratta':
ch'imbitzadu su sorighe a su casu
non pasa' fin'a bi perder su nasu"

Issa chi postu s'ha' sa conca a pala,
sighit s'idea comintzada,
e tzega tzega a sa saba che fala',
e biet a trimpone, a s'imbentrada.
Sende biende s'infundet un'ala
e,fattende pressosa sa pesada
s'atera s'infunde', chi teniat asciutta,
e cando penso ch'olet l''ido rutta...

Issa, corza!,si cheret reminare
a si nd'essire, perņ no podia':
a bolu no,ca no podet bolare;
a nadu, bi l'impedit sa labia;
e,proende si si podet appiccare,
una franca andait s'atera 'eniat.
Perņ l'ale' pagu sa refrega:
cantu pius s'affanna' pius s'annega'

E una,e milli 'oltas s'afferraiat
a sa labia, e che daiat' borta;
recuperat luego e bi torraiat,
e ruiat a bagnu un'ater'orta;
a s'ultima, bidende chi annegaiat
e connoschende tzertu chi fit morta,
bettat unu suspiru lamentosu:
"Ahi!chi tentadu m'at su puzzinosu!"

Custu no lu potesi digirire
cun tottu chi nd'aia piedade:
"Como-li nerzei- o abe,as a ischire
si t'appo nadu o no sa veridade.
Nara si ti podia pius avvertire
in cunfidenzia, e bona libertade;
e pro no aer postu mente a mie
mori, perņ sa culpa 'ettal' a tie.

"Ei como? Ei como l'as intesa?
bennida ses a cantu naraia?
Ue est andada sa tua lezeresa?
Inue est sa vivesa e bizarria?
Pesadi a bolu, si podes, pesa,
gia gighes alas, ma pius perfidia;
perņ tottu ti servi' de imbarassu:
como no tenes alas, e ne passu.

"Non podes narrer: "Giustiscia ti paghet"
tue e nisciunu nd' a' sa cajone.
Mentras ,da chi su dulche ti piaghe'
t'aggrade's'agru puru, chi est rejone;
no mi nd'allegro, perņ mi lu faghe'
narrer sa tua vana presunzione.
Pagu t''ale' como chi t'attapes:
tue l'as cherfidu e tue l'appes.

" Tue e nesciunu ti l'a' causadu,
non culpes a fulanu, ne a suttanu
ca ti l'appo una 'olta e tantas nadu;
no ti podia afferrare a sa manu.
Accaristia non m'appo segadu
sa conca, e tottu m'est istadu vanu.
Narami s'est veridade o imposturia,

"Naralu giaru e chena cobertura,
s'appo rejone o si lu podes, nega.
Pro ponner mente, o abe, a sa dulcura
ti ses bettada a morrer a sa tzega.
Sempre t'aia postu sa paura;
s'appo rejone, o si l'as tue, allega.
Nara como s'est beru, disdiciada,
chi ses pro fagher s'ultima bucchiada!"

Cun boghe tremulenta e lastimosa
naresi' tando ( e appenas s'intendia')
" no ti mattanes, non chirches pius cosa,
chi est puntu 'e passare chi tenia.
Ahi! de me, miserina e isfortunosa,
bennida a morrer in una labia.
S'essere' nessi istada 'uddende e piena
de aer morte lestra e mancu pena!

"Non sento chi a sa morte so bennida:
perņ su peus giau e sentimentu
est d'esser deo istada s'omicida
de me mantessi, e crudele istrumentu.
Naralu a cantos istiman sa vida
chi aberzan s'oju e sera' de iscarmentu.."
E no appende alenu a narrer piusu
la 'ido morta, rutta a franca in susu.

Abes edducas c'azis sa timoria
d''enner a unu casu tantu feu,
tenide custu impressu in sa memoria,
non bos sutzeda' simizante o peus.
Non pensedas chi sia' paristoria,
chi est cosa sutzedida in s'oju meu.
A dolu de chi' est morta, e morta s'ista',
e de me chi appo 'idu tale vista!

 Pedru Pisurzi

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!