Retzetas confusas
de Gigi Piu

Tzitzu, ca li doliat una pala
Fit seriu comente-i sa morte,
Frastimende sa sua mala sorte
Timinde no esseret cosa mala.

Fit dogni die impiastra-impiastra
Cun pumadas e ozu canforadu,
Su mèigu, però, l’at consizadu
de andare a si fagher una lastra.

Ite ratza ’e male at esser custu!
Narat a un’amigu in angustia…
Bae, faghe sa radiografia…
Li narat cuddu, ’e lagrimas infustu.

Tando Tzitzu s’est bene incravatadu
Ca cheret bìncher custa maladia,
S’at fatu fagher sa fotografia
Comente l’at s’amigu consizadu…

Pòberu Tzitzu! Cun su coro aflitu
Ammustrat sa retzeta a una mastra,
Issa l’at nadu: innoghe ch’est iscritu
De andare a ti fagher una lastra…

Istracu de ’istare pista-pista
Cun sa conca confusa e in assustu,
Andat deretu da-e su marmista
Cun sa fotografia a mesu bustu.

Cuddu l’at nadu, presse non ti lese
Batiminde de nàschida sa data,
Si torras da innoghe a unu mese
Fortzis sa lastra tua at esser fata.

Su male est isparìdu che incantu
E-d-est bistada vana sa cubata,
Ma intantu sa lastra bi l’at fata
Pronta a la fraigare in campusantu.

Como est ruju che una cariasa
E finamentas sàbiu rajonat,
Sa lastra nachi non si pubujonat
E si non serbit oe, serbit crasa.-

1° Premio nella XX Edizione di Poesia in Rima “SANTA BARBARA” a SILIUS