| Tzitzu, 
            ca li doliat una palaFit seriu comente-i sa morte,
 Frastimende sa sua mala sorte
 Timinde no esseret cosa mala.
 Fit dogni die 
            impiastra-impiastraCun pumadas e ozu canforadu,
 Su mèigu, però, l’at consizadu
 de andare a si fagher una lastra.
 Ite ratza ’e 
            male at esser custu!Narat a un’amigu in angustia…
 Bae, faghe sa radiografia…
 Li narat cuddu, ’e lagrimas infustu.
 Tando Tzitzu s’est 
            bene incravatadu Ca cheret bìncher custa maladia,
 S’at fatu fagher sa fotografia
 Comente l’at s’amigu consizadu…
 Pòberu 
            Tzitzu! Cun su coro aflituAmmustrat sa retzeta a una mastra,
 Issa l’at nadu: innoghe ch’est iscritu
 De andare a ti fagher una lastra…
 Istracu de ’istare 
            pista-pistaCun sa conca confusa e in assustu,
 Andat deretu da-e su marmista
 Cun sa fotografia a mesu bustu.
 Cuddu l’at 
            nadu, presse non ti leseBatiminde de nàschida sa data,
 Si torras da innoghe a unu mese
 Fortzis sa lastra tua at esser fata.
 Su male est isparìdu 
            che incantuE-d-est bistada vana sa cubata,
 Ma intantu sa lastra bi l’at fata
 Pronta a la fraigare in campusantu.
 Como est ruju 
            che una cariasaE finamentas sàbiu rajonat,
 Sa lastra nachi non si pubujonat
 E si non serbit oe, serbit crasa.-
 1° 
            Premio nella XX Edizione di Poesia in Rima “SANTA BARBARA” 
            a SILIUS  |