|   Recreu 
            de Vittoria Calzaghe 
          A passu lentu in d'una caminera 
            istracca mi so frimma a reposare 
            bad'unu chercu mannu seculare 
            inie sutta s'umbra paret sera 
            mirende sos fundales de s'aera 
            e sas nues chi idia passare 
            inie tantu tempus so restada 
            de cussa meraviza estasiada. 
          E non solu sas nues fin bellura 
            inie pariat unu paradisu 
            sa frina carignendemi su visu 
            sos puzones bolende in altura 
            unu cuncertu in totta sa pianura 
            a los'intendere fini un'acisu 
            cossu momentu fi tottu su meu 
            m'ha dadu gioia, amore e recreu. 
          Lontana dae rumores e baccanu 
            fini momentos de serenidade 
            su solitu "tran tran" de sa zitade 
            dae sa campagnia ches lontanu 
            inie sa natura in primu pianu 
            e logos bellu de aminidade 
            ogni campu tapezzadu de fiores 
            profrumados de tuttu sos colores. 
          De rientrare nò aia premura 
            però sa notte che fi gia calende 
            sas'istellas in chelu ispuntende 
            sa luna cun sa sua biancura 
            campagna e chelu fin'una pintura 
            pro sos ojos chi fin'abbaidende 
            in coro mi giutto cussu quadru 
            bellessas de campagna e de su criadu. 
           |