Pesa, Sardigna
de Franco Piga

Pesa o Sardigna istimada
chi sos fizos sun in pena,
e sa terra, che anzena,
com’est sola, abbandonada.
A sa zente isconsolada
che nemiga l’est sa sorte,
puru dolet, dolet forte
tota dolet sa carena.

Ischida Sardigna amada
ca sun dies de matana,
de ti jungher’ sun in gana
pro chi sias allorada.
Ne fabricas ne alvada
pro campare t’an lassadu,
e s’aèra c’an luadu
che l’inguglis a dilgana.

Est mudadu su presente
chentza paghe ne valores,
unu mundu d’esatores
ne amigu ne clemente.
Est antiga e imponente
sa lamenta chi s’intendet,
chi tristesa in coro atzendet
cun pidinos e timores.

Pro untulzos e astores
at a cumprire cust’era,
una frina passizera
pro massaios e pastores,
oberajos e dutores
cun sa gioventude tota,
est zente sarda e connota
chi pro te sempre est fiera.

Sias Sardigna s’ipera
pro sos tempos benidores,
e pro mannos e minores
lughe, ghia e caminera.
Faghe tue sa manera
chi si trunchen sas cadenas
e pro totu chentza penas
torren paghe cun favores.

Primu Premiu in su Premiu Literariu “Gurulis Vetus“ – Padria 28 austu 2010