|   A 
            Gigi Piu, cun gratitudine 
          Peraulas de cunfortu 
            di Vittorio Falchi 
           Che buttios de abba in terra assutta 
            o che càntaru in àrridu desertu 
            sas pèraulas bonas sun de zertu 
            cunfortu mannu a s'ànima distrutta. 
             
            E sun arrumbu in custas duras penas 
            ue onzi cosa succumbet e ruet 
            e in su coro sa vida si fuet 
            e su samben si gelat in sas venas. 
           Ca perdere unu fizu est grave dannu 
            chi ti lassat attonitu e confusu, 
            contr'a onzi rejone est un'abusu 
            contr'a sa vida est un'affrontu mannu. 
           Sa morte est sa nemiga pius crudele 
            de sa felizidade e de sa paghe 
            ti brujat sas intragnas che furraghe, 
            su dulche giambat in rànchidu fele. 
           Sas dies bellas boltat in tristuras 
            in lagrimas su risu e in piantu, 
            dae ojos isparit onz'incantu, 
            mudat sa lughe in tenebras oscuras. 
           Ma in custu nieddu disisperu  
            canta zente nos hat manifestadu 
            s'amore insoro e no nos hat lassadu 
            solos in su momentu pius fieru. 
           Nos hat mustradu affettu e piedade 
            e teneresa in s'ora dolorosa 
            cun s'insoro presenzia premurosa 
            e cun faeddos de benignidade. 
           Tue puru o Gigi tenes dolu 
            de custa nostra mala afflissione 
            ca cun faeddos de cumpassione 
            nos das sustentu, coraggiu e consolu. 
           E deo chie so pro meritare 
            totu custu cunfortu in s'ora grae? 
            Una misera foza in d'una nae, 
            un'uttiu de abba in mesu mare. 
           Fizu meu, fit isse su galanu 
            s'orgogliu, sa prudenzia, su vigore. 
            Isse fit de sa vida s'isplendore 
            profumos e colores de beranu. 
           Isse fit su respiru, sa fiama 
            s'isperanzia nostra pius forte. 
            De totu custu nos privat sa sorte, 
            oe lu pianghimos babbu e mama. 
           24 de nadale de su 2010 
             
            |