Pedulia
de Ettore Costaggiu

Est sero...e m’aturùtulo in cuneta
imboligadu a fozos de cartone,
s’ùrtimu mossu dao a su cogone
chi m’at sustentu pro prus d’una chida,
pane assutu, cuadu in s’irdrisida
e illudrada forra ‘e sa zancheta.

Est notte...e mich’apìllio in cudda lughe
ch’imbròtat cando su chelu est pulidu
e chin issa mi ghìllio, in s’infinidu
carignu ‘e isteddos e de Mama luna,
chirchende in cussos ghìllios, sa fortuna
chi m’abrandet su pesu ‘e custa rughe.

E in su ‘ènner die, sa sisia
m’ischìdat a tenea ‘e su manzanu,
e tando illònghio, illònghio ogros e manu
in cherta ‘e corimodde e sanu pensu
progh’in muda ‘e unu tzinnu, ricumpensu
derramet a sa mea pedulia.

 

Terzu premiu a sa XXXIII Ediscione de su Premiu Literariu “Nanneddu Chighine” 2023