Momentos eternos
di Larentu Pusceddu

Candos sos istripizos
chi tumbin che tronos
in sa notte ammudada
e m'ischidan
dae su sonnu lizeru,
sa tepiesa tua m'iscaldat…
e isparit sa timoria
de sa solidade.
Frango, a ocros serrados,
cun manos famidas,
su lentolu de fine chisina
cuadora de sa brasia tua
chi mi brusiat su corpus
che focu inchesu
dae milli faschinas.
Disizas amorosa
in sos lumbos dilicados
che terra fecunda
passos lizeros
chi ti donen
momentos eternos
de zoja prufunda.
E torrat sa notte a cucuzare
disizos mai nados
ficchidos minudos,
in sa mente
peri pro nois istranza
e mannos in su coro
inutilmente feridu.

(3° Premiu - Bonorba 1979)

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!