Mi dia cherrere
de Mimmia Soro

A Siligo

Siligo cantu t’amo bidda mia
Cundun’amore sinzeru e profundu
Pienana unu putu senza fundu
Sas lagrimas chi verso ‘e nostalgia.

Pro s’antiga immortale poesia
Sese famada in totu su mundu
Che Gavinu no b’este su segundu
Ne segunda bi este una Maria

Chimbantot’annos da-e te che so fora
E so acantu a perdere sos allazzos
In custa Olandesa residenzia.

Cando de sa sentenzia benit s’ora
Mi dia cherrere ingalenare in brazzos
Tuos, e finire s’esistenzia.

Gai poto narrere a su criadore
Riposo eternu in sinu de s’amore.