Mare, it’ischis?
de Franco Piga

Oru-oru su mare,
isculzu, in sa marina
no intendo de undas su trambustu.
Pasidu e mudu, Austu
non cheret mancu frina
cuntentu de su lentu carignare.

Sos pes mios, sa rena
apetigan, infustos,
sa luna totu mirat, achizada.
Est andada, torrada
che sempre in tempos giustos
che un’antiga, eterna cantilena.

Una nave, una lughe
it’est chi b’at atesu
nudda s’intendet, muida ne sonu,
foltzis, su tempus bonu
deo non l’apo intesu
ne bidu l’apo, mancu a lampalughe.

O non l’apo connotu,
passadu mudu-mudu
in orizos de dies solianas,
in mesu ‘e zente, janas
o in putu fungudu
chentza abolotu, ch’ ingultu s’at totu.

Oh mare, ite cunfidas
si murmutas ebbia ?
Mi mustras custa rena, custu logu,
ite nd’isco de giogu
o de tanta armonia
cando custa mudesa mi cumbidas?

Non bides sa ferida,
su passu lenu-lenu
bides su coro chietu, ammansidu?
Nara, it’est ch’est finidu
it’ischis de selenu
su ch’ancora m’istrinat in sa vida?

su 30 de capidanni 2015

Terzo Premio Poesia in Rima al 25° Concorso “Sant’Antoni de su o’u" di Mamoiada - Gennaio 2016