Mammais
de Vincenzo Pira

Lacanas apertas
tra sa terra e su chelu
po unu coro
chi si che cheret bolare.
Vidas colas in su travallu
impastas chin eternas precadorias.
Paraulas iscrittas in pandelas vias
e in caras de sabedoria.
B’at dies chi su pessamentu
de sa zente mia
mi achet male a pettoras
po un’innedda
chi solu s’istima
e s’ammentu iu
podent binchere.