Ite pius poto dare
de Salvatore Sini

Ite pius poto dare como a mannu
si no carchi versu
barriu de amore o de amargura
fuidu da-e mente mia
e a bortas imboladu a s'iscabada.
S'an'a perder' sos versos mios
in trobojados caminos de mundu
senza toccare fundu
o accabidados pro accasu o sorte
dai chie ch'in su profundu
at sos matessis pensos e ojos mios.
Ite poto dare a su mundu de sos bios
miseru poete chi so 'eo
si no un'abboju de sentidos
a chie chi m'assimizat
e bisat frinas amorosas de recreu.
Emmo...aia cherfidu dare:
accumassos de durches isperas,
muntones de disizos mancados,
incunzas d'ermosura
e ispannare chelos abbolotados
pro chi torret serenu.
Ite pius podet dare de abberu
custa mente mia istracca
si no sentores de paghe e de cunsolu,
un'isalenada de aria noa,
unu carignu a coros in tristura
e una giae ch'ispalanchet
mentes cunzadas
in serentes lacanas de mundu.
Ite podet pius de custu
unu triste poete vagabundu
ch'imbolat versos chen'ascultu
bettados a su 'entu?
Mudu no poto istare e offerzo
calchi paraula dechida
a bendidores de delirios
e a usurajos de animas a riscattu.-

Ittireddu Primo premio "Nanneddu Chighine" 2014