In sa notte un' istante...
de Gesuino Curreli

Como 'eretta sa luna est ispuntada,
in s’adde tinta ‘e pallidu lugore,
e tue mi pones fattu in su lentore
de sas olias d’arghentu, profumada.

Drommint sos animales in campura,
sighit solu sa rana sorrogada,
pones sa manu in sinu, e una mirada
est pregunta de carchi basu a fura.

Sas laras m'as porridu e, dubbiosa,
ses fuida ch'esseras peccadora,
isvanida in sas umbras de cuss'ora
ch' idet sa luna alzendesi donosa.

T'aia cherfidu pro un'ater'istante,
t'aia cherfidu, tinta de biancura,
misciada cun s'incantu 'e sa lugura
chi dispensat sa notte a sos amantes.

Mi so acciappadu solu, tremulante,
che in su sonnu m'esseres apparida,
e sa ranedda m'appat nadu: “Ischìda!
Ischida! As sonniadu su bastante.!”

Mentzione setzione Proesia in Rima - Premiu de literadura sarda "Seunis-Tiesi" - 2015