Fisti e non ses
de Antonio Rossi

 

Forsis non l’ischias, ma de me fisti s’essenzia,
fisti su pannu chi m’asciuttaiat su lentore,
fisti su sambene, sa musica, sa presenzia
chi m’ispizolaiat su corpus che una pedra.

Intraias che una male chi non perdonat,
fisti un’idea rara, una fissassione,
fisti su sole chi madurat sa melagranada,
fisti comente unu sonnu, comente un’anima.

Tue fisti su fogu, sa perfezione de sos colores,
sa figura chi cherio disignare in su mare,
fisti su riu chi trajinaiat sos sensos,
su debbile ‘e sa carre, su profumu ‘e s’amore.

Fisti e non ses, comente no est s’inzertu,
fisti e non ses, comente no est sa prata,
comente no est sa vida, comente no est sa morte,
comente no est unu fiore chi at patidu su ‘entu.

Fisti e non ses.