|   Massajos, 
            cun afutas e suore,da terra iscruada incunzant trigu;
 sos inzateris in su logu aprigu,
 pastinant matas chi jant bonumore.
  Sos poetas allevant su 
            fiorede s’amistade e su cantigu amigu,
 chi fintzas intro su sinu mindigu,
 abacant angustia e su dolore.
  Lassent ficcadas a sos 
            benidoresabincas de s’alada fantasia,
 ue bolent su gosu cun recreu.
  Abovent tristos lutos 
            e s’ispreu,donzi versu ’e sintzera poesia,
 at esser mitza ’e terrenos amores.
 Ilartzi, su battoro ’e martzu 2005
 
 |