|   S’asulu 
            tuu Mari miu stimau 
            spitzicorrat petza aresti. 
            Ses cuadroxu silentziosu, 
            mirada de arrosu aintru ‘e su scuriu, 
            santzanedda de pentzamentus cuas, 
            fanceddu manciau de spantu. 
            Deu, jana bestia de arrùbiu 
            cuncordada cun prendas de sùlidus e disìgius, 
            una cannaca de conchìllias in su tzugu 
            e unu mucadori froriu calau in palas, 
            acabussu aintru ‘e tui 
            po mi fait carinniai de is manus tuas calentis 
            profumadas de tempus antigu. 
            Ses imprassu de luxi 
            lentzolu arrandau de paxi 
            boxi de agiudu 
            e bollu nadai e morri  
            in s’arrespiru tuu. 
            Seu filla tua,  
            nàscia in sa temporada  
            de sa brenti tua innamorada 
            poita ca 
            tui, Mari miu stimau 
            ses s’arretumbu de su coru miu 
            e araxi in su dolu miu. 
            Is undas in d-unu ballu torrau 
            cadentzat unu bisu afoghigiau 
            e si baddat asuba moddis bàsidus 
            e oritzontis nous  
            sciustus de poesia 
            a sa fini arribat s’ obrescidroxu 
            si aberit in celu una fentana asula 
            chi m’arregalat scantulladas de bentu 
            e cinciddas de soli, 
            mi spollu de arrexonis nieddas 
            e cun tui Mari miu stimau 
            gosu e arrespiru. 
          Menzione 
            d’onore alla 56° edizione del premio Cità di Ozieri 
            nella sezione Poesia sarda inedita “Antoni Sanna  |