Filla de su Mari
de Angelica Piras

S’asulu tuu Mari miu stimau
spitzicorrat petza aresti.
Ses cuadroxu silentziosu,
mirada de arrosu aintru ‘e su scuriu,
santzanedda de pentzamentus cuas,
fanceddu manciau de spantu.
Deu, jana bestia de arrùbiu
cuncordada cun prendas de sùlidus e disìgius,
una cannaca de conchìllias in su tzugu
e unu mucadori froriu calau in palas,
acabussu aintru ‘e tui
po mi fait carinniai de is manus tuas calentis
profumadas de tempus antigu.
Ses imprassu de luxi
lentzolu arrandau de paxi
boxi de agiudu
e bollu nadai e morri
in s’arrespiru tuu.
Seu filla tua,
nàscia in sa temporada
de sa brenti tua innamorada
poita ca
tui, Mari miu stimau
ses s’arretumbu de su coru miu
e araxi in su dolu miu.
Is undas in d-unu ballu torrau
cadentzat unu bisu afoghigiau
e si baddat asuba moddis bàsidus
e oritzontis nous
sciustus de poesia
a sa fini arribat s’ obrescidroxu
si aberit in celu una fentana asula
chi m’arregalat scantulladas de bentu
e cinciddas de soli,
mi spollu de arrexonis nieddas
e cun tui Mari miu stimau
gosu e arrespiru.

Menzione d’onore alla 56° edizione del premio Cità di Ozieri nella sezione Poesia sarda inedita “Antoni Sanna