Eterna
de Tonino Fancello

 

Dilica rosa sempes cuddu ‘asu
prumintu a tie chi non t’appo dadu
galu lu sento ca nd’ appo lassadu
s’etern’amore a pranghere s’occasu.

E po tene che Venere in su vasu
tottu su tempus appo lastimadu
donzi musa su versu m’at codiadu
a ti chircare in’intro su Parnasu.

E si torras e colas che un’istella
solenne fada galu in manos mias
intro su sinu t’agantzo una nella.

Po ti prend’a cadena‘e galanias
po ti mantenne in coro sempes bella
chin cuss’innid’amore chi porrias.