Duamizza e battordichi, bae derettu!
de Leonardo Angelo Berria

Ca ses intradu lenu,
escidu copiossu,
bruttannemi su chelu e cantu b’iat.
Ahi cantu vhenenu,
inidu su repossu,
oje non b’est si prima si vhidiat,
solu neula brutta,
alada m’est sa gutta,
a-su nesci unu passu si poniat.
Est lezza sa lamenta,
como si escit petzi a-manu tenta.

E galu pejoranne,
no est cuntentu galu,
ite cheres s’iscuru de imbottu?
Comente so annanne,
ite happ’attu ‘e malu?
Si mi-la leas como de su tottu!
So ne abba e nen binu,
ite naro destinu?
Como jà so marcadu e prus a nottu!
Gai nesci a-su mancu,
so cuddhe chin su baculu biancu.

E bas e ziras cue,
ma intro ‘e sa domo,
chin gattulinos e gattulineddha.
Ahi neula e nue,
chi petzi vhio como,
su ch’it a-curtu como ch’est inneddha.
Inidu donzi vholu,
solu chin su cossolu,
s’amada, chin Selena e minoreddha.
Ca troppu primidiu,
rucrannemi s’annada ‘e su navhiu.
A custu nuddha pedo,
ma siat beneittu,
po donzi domo, in biddha e-in custu munnu.
E afflittu mi sedo,
intradu est chin su vrittu,
dae reparu a chie est prus a-funnu.
E chi si den s’azudu,
su vhestidu e su mudu,
in donzi locu miren a-intunnu,
chi sian cucuzados,
sos pogheros e male aforthunados.

Como serro su cantu,
salude a tottu cantos,
bona sorte e chi mai de affannu.
Lasso istare su prantu
e Deus de ispantos,
azudet su traitu e po s’ingannu,
torret a ponnes tinu,
no ateru Cainu,
perdonu, bonidade e-a tottu s’annu,
donzi die in su coro,
ammentada e cullida che tessoro.

Chi s’annu novhu oje e prus de prima,
lu cumintzedas vhene, chini stima.

Adiossu e amicos cada vhia,
intoppe canno manno poessia.

Semper las manno mancari in diffettu,
ma chin sentidu e prenas de affettu.

Idea mala o bona o chin rejone,
unu saludu dae signor leone.

Chi semper manerossu e chin su grabbbu,
goi annicadu mi mutiat babbu.

Nuoro prima di’annu de su duamizza e binnichi