Drommi e bisa
di Salvatore Murgia

Prenda 'e s'anima mia,
friscu fior' 'e maju,
beni in brazzos de giaju
chi t'improvisat dulche s'anninnia.

Gai drommis cuntentu
sena pena e fastizu
e cantu has in disizu
ti nde porrin sa frinas de su entu.

In su sonnu profundu
sos bisos ti nde atini
totu sos chi cumbatini
pitzinnos cun su famene in su mundu.

E faghen milli giogos
a su fiancu tou
in d'unu mundu nou
rujos, biancos, nieddos e grogos.

Carzados e bestidos,
attatos, fortes, sanos,
dae gherras lontanos
totu parìs cun tegus sun drommidos.

E tue los consolas
mustrendelis sos filos
inue sos asilos
prontos pro issos sun cun sas iscolas.

Lis mustras sos isteddos
c'amoran cun sa luna:
ca est un'ater'una
sa luna insoro in sos chelos nieddos.

Mentras sa luna tua
est sempre a risu in laras
e serenas e craras
colan sas nottes sutta s'umbra sua.

Gai pro issos puru
riat da como in poi
sena chi manc'un'oi
intendan de dolore in su futuru.

In andalas fadadas
sezin puddedros rudes
mustrende sas virtudes
chi fin'a oe tenian cuadas.

E currides impare
ni limpidas aéras
prenos de milli isperas
chi den realidade diventare.

Drommi a oras sighidas
cun respiru lizeru
e siat totu beru
su isu tou daghi thid'ischidas.

Premio Ozieri - 2° premio 2004 (Sezione tra poesia e canto «Pietro Pisurzi»)

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile