Dies de ammentu pro no ismentigare
de sos sìmiles nostros sas martòrias,
dies de ammentu pro non bi torrare
a istrossas, disacatos e penòrias,
dies de ammentu pro non nos lassare
cuare e cancellare sas memòrias.
Onzi die chi colat siat de ammentu
e balfat tota vida pro iscalmentu.

An a bastare pagas dies in s’annu
pro no olvidare sas barbaridades,
pro non torrare a ruer in ingannu,
pro non torrare a sas disamistades,
pro no iferrer in manu a unu tirannu
chi nos fatat ispèrdere tra frades?
Cheret chi sa memòria apat firmesa
e semper chin costanscia siat difesa.

Ca si nos benin mancu sos ammentos
no ischimus pius cal’est sa nostra erentzia,
pro s’anima no amus pius sustentos
e benit mancu puru sa cussentzia,
nde perdimus sos nostros sentimentos
e gai restamus chena connoschentzia.
A irradiu ’e sa memoria cundennados
semus de nois etotu ismentigados.

Chie cheret unu populu insogare
e si lu cheret fàghere a teracu
s’istoria sua li faghet olvidare,
sa limba poi li ponet suta atacu,
l’impedit de faeddare e de pessare
e presu lu muntenet intro ’e sacu,
sutammissu e chena identidade
e brivadu de onzi libertade.

Sas de s’ammentu sian dies fetianas
pro nois cussentes de sa nostra istòria
e balfan a muntennere luntanas
ignoràntzia, supèrvia, vanagròria,
tìrrias, imbìdias e dotrinas vanas,
ma siat s’Amore a otenner sa vitòria,
ca s’Amore est funtana manantziale
chi sola podet bìnchere onzi male.

Secondo premio nella XL edizione del Premio Logudoro di Ozieri – Sezione Musserradu Meridda – anno 2021