De su mundu sa Lughe!

di Benito Saba (2008)

Bessidu da' su Témpiu, fit passende
Gésus cun sos discìpulos e bidu
at un'òmine tzegu e s'est frimmadu.
Da' sa nàschida s'òmine fit gasi
e issos a su Mastru an preguntadu:
« Ma sos chi l'an criadu ana peccadu,
o isse etotu at culpa 'e sa digràscia? ».
E Gesus patzïente lis at nadu:
« Nen isse, nen sa mama, nen su babbu,
ma est sutzessu custu pro ammustrare
zust'in isse sas òberas de Deus.
Cussas fainas (1) fàghere devimus
fin'a cando at a lùghere sa die;
e Deo de su mundu so sa lughe
fin'a cando in su mundu apo a restare! ».
Tando Gesus in terra at rupïadu,
cun sa salia sua ludu at fattu
e l'at subra sos ojos de su tzegu
istérridu che bona meighina.
"Bae a ti samunare a sa pischina
de Sìloe" l'at nadu, in profetzia,
ca cheret narrer "Sìloe" "imbiadu".
Cuss'òmine est andadu e samunadu
s'est e torradu, ma non fit piu(s) tzegu!
E sos bighinos, totu sos chi prima
bidu l'aian sétzidu a pedire,
cun boghe manna, ispantu (2) e maraviza:
« No est su pedidore chi connottu
amus semper inoghe in sa carrela? »,
iscramaian; àteros imbetze
lis respondian: « Mì chi no est isse,
ma àtera persone chi assimizat... ».
Ma isse contras: « Mì chi già so deo! ».
Sos àteros assora torraian:
« Comente mai abbertos sun ojos? ».
« Un'òmine chi Gesus giamaian
cun su ludu sos ojos m'at infustu
e a mi samunare m'at mandadu
a Sìloe... e sùbitu apo 'idu! ».
« E como inue est Gesus, Su chi naras? »
« No nd'isco, ca non l'apo ancora 'idu! ».
Tando a sos fariseos cussa zente
che l'at giuttu... e issos comintzadu
an a li preguntare dogni cosa,
ca l'aiat de sàpadu sanadu
fattende cun sas manos pagu 'e ludu
e Gesus peccadore pensaian;
ma àteros matessi pensamentu
àere non podian, fin divisos.
E pròpiu a su sanadu an preguntadu:
« Ite nde naras tue 'e custu Gesus? ».
Lis at respostu prontu: « Unu Profeta! ».
Ma fit istadu tzegu? Non creian
e su babbu e sa mama issos giamadu
an pro si sincherare (3) de su fattu:
« Est custu fizu 'ostru, su chi tzegu
narades da' sa nàschida, ma como
proite mai 'idet chentza falta? (4) ».
Issos lis an respostu anneados (5):
« Chi già est fizu nostru nois l'ischimus
e chi est nàschidu tzegu; ma proite
como isse est bidende non l'ischimus
nen chie ojos suos l'at abbertu.
Preguntadelu a isse, già est mannu
e podet faeddare 'e isse etotu! »
Custu lu naraian pro sa frea (6),
ca postos sos Giudeos si fin totu
de accordu 'e dennegare sinagoga (7)
a chie reconnottu aeret Gesus
pro su Cristos, Messia Sarvadore.
Tando sos fariseos giaman torra
su chi prima fit tzegu a cuntrestare (8):
« Dà glòria a Deus nostru. Nois ischimus
chi cust'òmine est unu peccadore ».
« Si este peccadore deo non nd'isco.
Ma una cosa sola 'eo già l'isco:
chi prima tzegu fia e como 'ido ».
E li naran: « Comente ti l'at fattu? ».
« Nadu l'apo, no azis iscultadu,
a ite torra intender lu cherides?
Ma discìpulos suos disizades
bos fagher puru 'oïs custa 'olta? ».
Tando l'an de offensas covacadu.
« Tue sese discìpulu de cussu,
noïs semus de Mòïses, cun chie
Deus at faeddadu, ma de Gesus
da' ue isse siat non l'ischimus ».
« S'istranu è propiu custu: non l'ischides!
Ma solu isse sos ojos m'at abbertu!
Deus sos peccadores no iscultat,
chentza Deus cust'òmine sos ojos
non podiat abbérrere a nïunu! ».
« Nàschidu in su peccadu ses e tue
pretendes de insinzare a noïs totu? ».
Che l'an catzadu a fora abboghinende.
Ma custu fattu Gesus at intesu,
l'at abojadu e nadu: « Tue crees
in su Fizu de s'òmine cun fide? ».
«E chi este, Segnore, pro chi deo
pota créere in Isse dae coro? ».
« Già l'asa 'idu », Gesus l'at respostu,
«faeddende isse etotu este cun tegus ».
« In Te creo, Segnore! », narat prontu
e si 'ettat a terra nanti a Isse.
E tando Gesu Cristu at procramadu:
(9) « Pro divìdere so 'énnidu in su mundu,
pro chi sos chi no 'iden, bene 'idan
e chie 'e 'ider créet, restet tzegu! ».
Bi fit cun Isse calchi fariseu
chi si creiat giustu e sabidore
e L'at naradu: « Fortzis puru noïs
semus comente tzegos, o Segnore? ».
Lis at respostu Gesus, Mastru Santu:
« Boïs, si tzegos crétidos bos fizis,
ca lu sezis, perunu no aìzis
peccadu in sas intragnas funguludas (10),
ca, pedende sa Lughe, su peccadu
bogadu fit istadu dae a boïs!
Ma narades, imbetzes: "Bene 'idimus"
e su peccadu 'ostru in boïs restat! ».

Emmo, Segnore, a Tie so preghende:
deo so tzegu, abberi ojos mios:
sa Lughe pota 'ìdere: ses Tue!

(Cfr. Evangéliu 'e S. Juanne, cap. 9)

Note
(1) fainas: qui sinonimo di òberas
(2) ispantu: stupore
(3) pro si sincherare: per accertarsi
(4) falta: errore, difetto
(5) anneados: infastiditi
(6) frea: paura, timore
(7) dennegare sinagoga: escludere dalla sinagoga
(8) cuntrestare: conversare, discutere
(9) Data la "difficoltà" dei versetti che riportano questa e la seguente affermazione di Gesù, ho preferito andare direttamente alla loro esegesi secondo Giuseppe Segalla (vedi Il N. T. - Nuovissima versione dai testi originali – Vol. I – Ediz. Paoline-1988 - pagg. 977-978).
(10) in sas intragnas funguludas: lett. nelle viscere profonde, cioè nella profondità della vostra coscienza.

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!