Dae sa Punta ‘e Palai
di Angelo Pinna

Dae Palai ti miro, Bidda mia,
dae sa punta pius arta marghinesa:
milledughentos metros de artesa,
su chelu paret chi toccare dìa.

Ma pagu ìo, eppuru so in artu;
solu unu campu mannu, desoladu,
cussu campu una die laoradu
dae sa lontana lacana a su sartu.

Non bio sos massazos chi una ìa,
dae s’edade minore a sa ezzesa,
nd’attìan dae sos campos sa ricchesa
de sa fadiga de sa messarìa.

Non bio sos milli zovanos galànos
ch’iscurzos e nudos cumbattìan
cussas terras in ùe produìan
tantu trigu, e solu cun sas manos!

Bio un’am’’ erbeghes in d-unu umbraghe,
cun solu carchi cane tentadore,
amigu fidadu ‘e su pastore
chi dae sos furones no at paghe.

Bio gabbias mannas de zimentu
mudas, aundadas dae puzones,
chi occupan calancas e cuzones
nieddos chi attin ispaventu,

Intendo un’aria chi non dat respiru,
chi respinghet sos raios luminosos
de unu sole tebiu, chi umbrosos
arbures no allattat in su ziru.

Bio un’istrada longa, isfaltada,
chi surcat totu cussu campu amenu,
de trigu e orzu una die pienu,
chi sa zente lassaìat incantada.

E pagos bezzos in su piazzale,
denanti a sa cresia mazore,
cun sos chizos sinnados de dolore
de su passadu ammentan ben’ e male.

E una femina ezza ch’es zumpande,
rosariu in manu e insallu ettadu,
su zannil’’e sa cresia, iscanzadu,
ca solu a issa paret isettande.

Ma boida bio piazza ‘e Drocchesa,
logu de attoppos e de brigas,
ue tottu sas politicas fadigas
tenìan s’accusa e-i sa difesa.

Pagos pitzinnos sunu ischerrizande
cun fortes ischèlios a su chelu:
pro issos paret chi perunu velu
ne umbra peruna siat falande.

In Bolotana, su 9/09/2008.-