Come santi in pinitenzia
de Pasquale Ciboddo

Arriàani guasi sempri
a l’ora di magnà
li mezi macchi,
li dimmandòni,
li sbulandàti
cun li ‘istiri stracciati
e, a volti, tutti infusi
a li casi di li stazzi.
Ed erani li benvinuti.
Accetti e ben vuluti
pusàani in banca
a fiancu a li patroni
come parenti tinuti
o come amichi boni.
No si figghjulàa
mancu a lu fiacu
chi aini in dossu.
Si tinìani proppiu
come santi in pinitenzia
falati da nicchj e altari
a scuntà lì so peni.
L’omini manni di primma
calculàani li poari
e li ricchi caduti in miseria.
Abà no ci sò più.