Chirco Pasu….
di Pinuccio Giudice Marras

Chirco pasu in tottue e m'accumpanzan
'ideas chi sa mente m'assussegan.
Istolas de sentidos no mi negan
bramas ch'in coro meu s'apposentan;
sos lamizos de sole mi caentan
in àndalas de lughe chi m'affranzan.

Chirco pasu in ampàros, mentras crèschen
sas curreras de dies ch'ispampàrrian
ogros a tempos mios; chi mi àrrian
ganas pro ch'intre in su secolu nou;
pro ch'assumancu in isse agate a prou
ranzas de sorte chi no s'incruèschen.

Isco chi non solu sutta infados
in sa fazza 'e sa terra; inue a ch'esser
'alet sempre sa pena... pro resesser
a s''ider biu tra tulus chi fiorin.
Isco chi tantos benes s'isvalorin,
no duran che marengos in siddados.

A bortas penso, in sèmidas d'anneu,
a carch'ispina chi costas mi punghet.
Accò chi tando sa forza m'azunghet
ardores pro jampare 'addes fungudas;
e chene pasu in ispundas de recreu.

Chirco pasu in muìzos de sos bentos
chi mi nìnnan in brazzos de sa notte;
e chirco pasu in bisos pro chi potte
viver d'ammàjos in mudos de oro.
Custas pagas durcuras ch'assaboro
mi dan briu che linfas de sustentos.

E sigo andare, andare a donz'ora,
lassende s'umbrach'iscuru mi 'ettat,
ca semper bia paret chi m'isettat,
s'ispera chi m'imbèrriat che fada;
pro ch'in s''ena 'e sa vida illacanada
in àndalas de lughe passe ancora.

(Macomer)