Bolotana
de Giuseppe Concas

 

Est sa fortuna de ‘onzi abitante
a de ch‘istare soddisfazione
esposta defronte a su levante
a mesu pala in nd’unu costone
tenet unu bellu bastione
ch’est a lu visitare interessante
de cantu est bene collocada
est da-e sas tempestas riparada.

Sas piantas chi vicinu-vicinu
da’ idda sunt cunsideradas
friscas che rosas e ossigenadas
‘onzi istagione han su verdolinu
paren’ de oro o de placa argentadas,
de cantu est preziadu s’elighinu,
ti frimmas, los fissas e los miras
e aera sana cuntentu respiras.

Cantu sun bonas sas abbas locales
lebias friscas puras e sanas
scatturini accurzu sas funtanas
de bonos sabores minerales
curren’ da-e sas venas naturales
arrivan' da-e montagnas lontanas
chenza b‘esser de s‘omine sa manu
pro consolare su genere umanu.

Su manzanu su sole arrivat prontu
chenza mancare a s‘appuntamentu
e mai de ispesa hat fattu contu
est de gratis su riscardamentu
chena nos lassare unu momentu
finzas chi arrivat s’ora e su tramontu
cun su faru fissu e lughe azzesa
dat saludu, benessere e richesa.

A su tramontu e a oras mattutinas
ti faghet sa montagna su sorrisu
cantigos de puzones e selvagginas
paret in terra unu paradisu
curren’ sos rios da-e sas collinas
su murmuriu insoro dana s’avvisu
sunt naturales tottu sos donos
una musica de cantigos e sonos.

Bolotana centrale in cumpanzia
de s‘isola intera ‘e sa Sardigna
laboriosa ospitale e digna
est favorida in s‘economia
como salvada già cheret ebbia
da-e s’infame manu maligna
chi ponet sos fogos in s’istiu
pro distruer pianta, corza e chiu.