|     
          Est sa fortuna de ‘onzi 
            abitante  
            a de ch‘istare soddisfazione  
            esposta defronte a su levante  
            a mesu pala in nd’unu costone  
            tenet unu bellu bastione  
            ch’est a lu visitare interessante  
            de cantu est bene collocada  
            est da-e sas tempestas riparada. 
           Sas piantas chi vicinu-vicinu  
            da’ idda sunt cunsideradas  
            friscas che rosas e ossigenadas  
            ‘onzi istagione han su verdolinu  
            paren’ de oro o de placa argentadas,  
            de cantu est preziadu s’elighinu,  
            ti frimmas, los fissas e los miras  
            e aera sana cuntentu respiras. 
          Cantu sun bonas sas abbas locales 
            lebias friscas puras e sanas  
            scatturini accurzu sas funtanas  
            de bonos sabores minerales  
            curren’ da-e sas venas naturales  
            arrivan' da-e montagnas lontanas  
            chenza b‘esser de s‘omine sa manu  
            pro consolare su genere umanu. 
          Su manzanu su sole arrivat prontu  
            chenza mancare a s‘appuntamentu  
            e mai de ispesa hat fattu contu  
            est de gratis su riscardamentu  
            chena nos lassare unu momentu  
            finzas chi arrivat s’ora e su tramontu  
            cun su faru fissu e lughe azzesa  
            dat saludu, benessere e richesa. 
          A su tramontu e a oras mattutinas  
            ti faghet sa montagna su sorrisu  
            cantigos de puzones e selvagginas  
            paret in terra unu paradisu  
            curren’ sos rios da-e sas collinas  
            su murmuriu insoro dana s’avvisu  
            sunt naturales tottu sos donos  
            una musica de cantigos e sonos. 
          Bolotana centrale in cumpanzia  
            de s‘isola intera ‘e sa Sardigna  
            laboriosa ospitale e digna  
            est favorida in s‘economia  
            como salvada già cheret ebbia  
            da-e s’infame manu maligna  
            chi ponet sos fogos in s’istiu  
            pro distruer pianta, corza e chiu.  |