Bisu
de Elettra Vidili
 

Unu bisu tenia
in sa vida ''e assora,
manchiat a totora.
Ma si puru impelende
issu s’est avverende.
Como est bennida s’ora
pro su sardu sognadu
da’ niunu insignadu.

Fut comente chi mai
deo essera incue,
chentz’andare a neddue.
E solu su faeddu
est ‘istadu un‘aneddu,
ch’at unidu in totue,
sos sardos tzente digna
faghinde da’ insigna.

Deo m’ament’apena
su pagu ch’ap’intesu
ca sa limba m’an presu.
M’an leadu sa ‘oghe
e mi nd’abitzo innoghe.
Su sentidu an ofesu,
cando mi l'an furada
e sempre m'est mancada.

Pagu ancora cumprendo
ma bi ponzo su coro,
ca m'est che prenda ''e oro:
che fizu mai tentu
pro tenner su cuntentu.
E pro culpa‘‘e issoro:
su chi faeddaia
non fut sa limba mia!

III° premio a Iglesias il 29/10/2016